ΨΥΧΟΓΕΝΗΣ ΑΝΟΡΕΞΙΑ: Τι είναι και πώς θεραπεύεται

Πρόκειται για μια διαταραχή πρόσληψης τροφής που εμφανίζεται πιο συχνά κατά τη...διάρκεια της εφηβείας και συνήθως στις γυναίκες.

Η ψυχογενής ανορεξία (anorexia nervosa) αποτελεί μία επικίνδυνη για τη ζωή διαταραχή της εικόνας που έχει το άτομο για τον εαυτό του και οι πάσχοντες παρουσιάζουν εμμονή με το βάρος και το φαγητό προσπαθώντας πάντα να διατηρήσουν το πρώτο σε επίπεδα πολύ χαμηλότερα από αυτό που ενδείκνυται για την ηλικία και το ύψος τους.

Θεωρούν τον εαυτό τους πολύ παχύσαρκο, ακόμα κι αν το βάρος τους είναι παθολογικά χαμηλό, μειώνουν δε την τροφή τους σε βαθμό υποσιτισμού.

Ο υπέρμετρος φόβος των πασχόντων σχετικά με το βάρος τους, τους εξωθεί σε συνεχή και ακραία δίαιτα, στην πρόκληση εμέτου μετά από κατανάλωση τροφής, στην χρήση φαρμάκων αδυνατίσματος ή καθαρτικών, ενώ η μη αποδοχή της εικόνας του σώματός τους μπορεί να συντελέσει στην εμφάνιση συμπτωμάτων κατάθλιψης.

Η αναγνώριση του προβλήματος από τον πάσχοντα ή τον περίγυρό του είναι ουσιώδης για την έναρξη θεραπείας.

Αυτή επικεντρώνεται στην αναπλήρωση των διατροφικών ελλειμμάτων, καθώς και στην ψυχολογική υποστήριξη και παρακολούθηση.

Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί νοσηλεία σε νοσοκομείο.

Σε αντίθεση με την γενική αντίληψη, σημαντικό ποσοστό των ασθενών, τα 2/ 3 περίπου θεραπεύεται, αν και κάποιες περιπτώσεις υποτροπιάζουν.

Η έγκαιρη παρέμβαση είναι πολύ σημαντική για την έκβαση των ασθενών και μπορεί να σώσει τη ζωή τους.

Τα διαγνωστικά κριτήρια της ψυχογενούς ανορεξίας, κατά το DSM-IV, είναι τα εξής:

-Άρνηση του ατόμου να διατηρήσει του βάρους του σώματος άνω από ένα ελάχιστο φυσιολογική βάρος για την ηλικία και του ύψος του, για παράδειγμα απώλεια βάρους που οδηγεί στη διατήρηση βάρους του σώματος 15% κάτω από το αναμενόμενο ή αδυναμία να κερδίσει αναμενόμενο βάρος στη διάρκεια της περιόδου ανάπτυξης που οδηγεί σε βάρος σώματος 15% κάτω από το αναμενόμενο.

-Έντονος φόβος του ατόμου μήπως πάρει βάρος ή γίνει παχύ, ακόμα κι όταν το βάρος του είναι κάτω από το κανονικό.

-Διαταραχή στον τρόπο που κανείς βιώνει το βάρος, το μέγεθος ή το σχήμα του σώματός του, για παράδειγμα το άτομο ισχυρίζεται ότι νιώθει παχύ, ακόμη κι όταν είναι κάτισχνο. Πιστεύει ότι μια περιοχή του σώματος του είναι "πολύ παχιά", ακόμη κι όταν το βάρος της είναι κάτω από το κανονικό.

-Σε γυναίκες, απουσία τουλάχιστον τριών διαδοχικών εμμηνορυσιών, ενώ κανονικά αναμένονταν να συμβούν. Μια γυναίκα θεωρείται ότι έχει αμηνόρροια εάν οι περίοδοί της έρχονται μόνο μετά τη χορήγηση ορμονών, όπως για παράδειγμα οιστρογόνων.